Trądzik różowaty jest przewlekłą chorobą zapalną charakteryzującą się zaczerwienieniem twarzy, teleangiektazją, rumieniem, grudkami, krostami, a czasami przechodzi w ciężką postać. Dotyczy głównie środkowej części twarzy.
Rozpoznanie opiera się na charakterystycznych objawach klinicznych i historii. Leczenie zależy od ciężkości i obejmuje zewnętrzne stosowanie metronidazolu, antybiotyków do stosowania zewnętrznego i doustnego, zewnętrzne stosowanie iwermektyny.
Trądzik różowaty najczęściej dotyka osób w wieku od 30 do 50 lat, o jasnej karnacji, włosach, oczach. Medycyna estetyczna ma do zaproponowania pacjentom zabiegi, które poprawiają stan skóry i stanowią wsparcie całego procesu leczenia trądziku różowatego.
Przyczyny występowania trądziku różowatego nie są do końca rozpoznane, ale niektóre obejmują:
Trądzik różowaty jest ograniczony do twarzy, skóry głowy i występuje w 4 fazach: przed trądzikiem różowatym, naczyniowy, zapalny, późny etap.
Fazy tej dolegliwości zwykle rozwijają się sekwencyjnie. U niektórych pacjenci natychmiast rozwija się stan zapalny, omijając wcześniejsze etapy. Może ujawnić się choroba zapalna tzw. trądzik różowaty oka, która prowadzi do zaczerwienienia, uczucie pieczenia i swędzenia w okolicy oczu.
Często poprzedza lub towarzyszy trądzikowi różowatemu na twarzy i objawia się połączeniem zapalenia powiek, brzegów powiek, spojówek, zapalenia twardówki i zapalenia rogówki, powodując swędzenie, uczucie obecności ciała obcego, rumień i obrzęk okołooczodołowy, zmiany przerostowe powiek.
W przypadku ciężkiej postaci trądziku różowatego stosuje się dermabrazję. W przypadku teleangiektazji zalecane jest leczenie laserowe lub elektrochirurgiczne.
Powszechnie stosowane są metody leczenia fizjoterapeutycznego, takie jak: elektrokoagulacja laser, terapia mikroprądowa, jonoforeza lub sonoforeza, terapia ozonem.
Na pierwszy rzut oka pomysł stosowania peelingów z trądzikiem różowatym wydaje się dziwny i nielogiczny, ponieważ powodują przepływ krwi, uszkadzają naskórek, zwiększają wrażliwość na promieniowanie ultrafioletowe, czyli mogą pogorszyć przebieg choroby.
Klasycznymi przeciwwskazaniami do złuszczania są zapalne choroby skóry (w szczególności trądzik różowaty). To ograniczenie dotyczy jednak peelingów zawierających wyłącznie kwasy i mających głównie działanie złuszczające.
Skład serum złuszczającego zawiera również składniki o działaniu regenerującym, stymulującym, przeciwzapalnym.
Składniki złuszczające, działające głównie na warstwę rogową naskórka, powodują proces odnowy naskórka i ułatwiają przenikanie składników aktywnych do głębszych warstw skóry.
Jako składniki złuszczające stosuje się naturalne wyciągi z kwasów owocowych, które mają minimalny efekt drażniący. Kwasy owocowe również przyczyniają się do normalizacji rogowacenia w okresie po złuszczaniu.
Aktywne składniki stymulują przepływ krwi, mikrokrążenie i drenaż limfatyczny, co prowadzi do zmniejszenia obrzęku, a także wyzwala procesy regeneracyjne w naskórku i skórze właściwej.
Składniki o działaniu przeciwutleniającym i przeciwzapalnym (witaminy A i C, wyciągi z roślin leczniczych) przyczyniają się do resorpcji elementów grudkowo-ziarnistych oraz zmniejszają ból i nasilenie rumienia pozapalnego
W medycynie stosuje się niskie stężenia ozonu. Ma działanie przeciwbakteryjne, jest katalizatorem, stymuluje procesy redoks (reakcja chemiczna, w której dochodzi zarówno do redukcji, jak i utleniania „redukcja i oksydacja”), poprawia syntezę substancji biologicznie czynnych.
Ozon stymuluje układ odpornościowy, szczególnie funkcję ochronną, zwiększając ją 4 razy. Przywraca procesy metaboliczne w dotkniętych tkankach, zmniejsza lub eliminuje zjawiska zapalne.
W leczeniu trądziku różowatego stosuje się podskórne podawanie mieszaniny tlen-ozon od 2-3 tygodni leczenia po usunięciu ostrych stanów zapalnych.
Przebieg leczenia średnio 3-4 do 10 zabiegów 1-2 razy w tygodniu. W wyniku ozonoterapii zanikają obrzęki tkanek twarzy, przekrwienie, które jest charakterystyczne dla przebiegu trądziku różowatego, oraz częściowo małe teleangiektazje. W fazie grudkowej trądziku różowatego grudki znikają szybciej.
Po przebiegu terapii tlenowo-ozonowej prawdopodobieństwo nawrotu maleje. Podczas remisji przeprowadzana jest podtrzymująca terapia tlenowo-ozonowa w celu przywrócenia koloru, jakości skóry, wyeliminowania zastoju: 2-3 razy w miesiącu, a następnie masaż - drenaż limfatyczny.
O czym warto pamiętać przy trądziku różowatym? Jest chorobą skóry twarzy (zmiany skórne centralnej części twarzy). Różowaty trądzik może przybrać postać teleangiektatyczno-rumieniowatą, postać grudkowo-krostkowa, z dominacją zmian przerostowych, czy postać oczna.
Leczyć trądzik różowaty należy wyłącznie u specjalistów w tym zakresie, którzy podpowiedzą których zwyczajów należy unikać (np. styczność z chlorowaną wodą, jedzenie ostrych potraw, ostre przyprawy, korzystanie z sauny) i z wykorzystaniem profesjonalnego sprzętu.
Już pierwsze objawy trądziku różowatego powinny zachęcić nas do odwiedzenia lekarza. Przyczyny trądziku różowatego to temat złożony, o którym wspominaliśmy wcześniej.
Najczęściej występuje u osób po 30 roku życia. Leczenie ogólne na skórę twarzy polega na usuwaniu czynników będących przyczynami choroby. Należy też pamiętać o odpowiedniej pielęgnacji skóry. I bardzo ważne: nie odwlekajmy w czasie wizyty u lekarza.
Domowe sposoby na trądzik mogą nie wystarczyć na całkowite wyleczenie, natomiast mogą pomóc w spowolnieniu rozwoju trądziku różowatego.
© 2024 Wszelkie prawa zastrzeżone
